‘Het enige houvast
Wanneer je niet meer bidden kunt,
en alles in je hart lijkt dood;
wanneer je staat op ’t dode punt,
en niemand weet iets van je nood,
wanneer je zoekt naar een houvast,
– want God lijkt soms zo eind’loos ver –
wanneer je moedeloos torst je last,
en aan je hemel blinkt geen ster,
wanneer de liefste mens ontviel,
wanneer God vroeg je mooiste bezit,
luister dan maar – en wacht – en kniel:
’t is Gods Geest zelf, Die voor je bidt.
Nel Benschop uit: Verzamelde Gedichten, 2006
Deze website maakt gebruikt van cookies zodat we je kunnen voorzien van het beste gebruikersgemak. Cookie informatie wordt opgeslagen in je browser en maakt gebruik van functies zoals het herkennen van jou apparaat wanneer je onze website opnieuw bezoekt, tevens helpt het ons te bepalen welke secties van onze website voor jou interessant zijn.
Alle cookie instellingen kun je aanpassen via de tabbladen aan de linkerkant.